Choroba Gravesa-Basedowa stanowi 70%
wszystkich przypadków nadczynności tarczycy.
Objawy choroby Gravesa-Basedowa
Choroba Gravesa-Basedowa może rozwijać się przez długi czas, nie dając specyficznych objawów.
Jeśli zaobserwowałaś u siebie poniższe objawy, poinformuj o nich swojego lekarza:
-
często czuję niepokój i jestem rozdrażniona/ny,
-
odczuwam drżenie rąk,
-
moja skóra i włosy zdają się cieńsze, a paznokcie rosną szybciej niż zwykle,
-
moje serce bije szybciej, odczuwam kołatanie serca,
-
mam wrażenie, że oczy się powiększyły i wysunęły ku przodowi,
-
pocę się bardziej niż zwykle,
-
często czuję się osłabiona/ny,
-
wszystko w moim organizmie zdaje się przyśpieszać, również praca jelit – często oddaję stolce, a moja waga ciała spada mimo zwiększonego łaknienia,
-
krwawienia miesiączkowe stały się nieregularne, czasami obfite, innym razem skąpe.
Kto jest w grupie ryzyka?
Na choroby tarczycy cierpią głównie kobiety, jednak niezależnie od płci ryzyko wystąpienia schorzenia gruczołu tarczowego wzrasta, jeśli:
- ktoś w Twojej rodzinie choruje na nadczynność tarczycy,
- cierpisz na choroby autoimmunologiczne (np. cukrzycę typu 1),
- jesteś kobietą w wieku powyżej 40 lat,
- palisz tytoń.

Choroba Gravesa-Basedowa jest zaburzeniem czynności tarczycy, któremu może towarzyszyć stan zapalny tkanek oczodołu, obrzęk tkanek wokół oczu, wytrzeszcz gałek ocznych i podwójne widzenie. Nazywamy to oftalmopatią lub orbitopatią Gravesa. Objawy te występują u ok. 25-40% pacjentów.
Dolegliwości ze strony oczu pojawiają się znacznie częściej i są bardziej dotkliwe u osób z chorobą Gravesa-Basedowa, które palą tytoń.
Diagnozowanie choroby Gravesa-Basedowa
Same objawy nie są potwierdzeniem choroby i w każdym przypadku należy skonsultować je z lekarzem.
Podstawowa diagnostyka nadczynności tarczycy może być przeprowadzona przez lekarza rodzinnego, natomiast leczenie powinien prowadzić specjalista endokrynolog.
Diagnostyka choroby Gravesa-Basedowa opiera się na:
- wywiadzie medycznym z lekarzem,
- badaniu fizykalnym,
- badaniu laboratoryjnym, polegającym na oznaczeniu stężenia hormonów tarczycy (TSH, fT3 i fT4) oraz przeciwciał (TRAb – przeciwciał przeciwko receptorowi TSH),
- USG tarczycy: w przypadku choroby Gravesa-Basedowa można stwierdzić obniżoną echogeniczność,
- biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej (BACC),
- scyntygrafii tarczycy.
Leczenie choroby Gravesa-Basedowa
Lekarz endokrynolog dostosuje terapię do wieku i stanu zdrowia pacjenta.
Leczenie nadczynności tarczycy zależy od stopnia nasilenia, wieku pacjenta, współistniejących chorób. Dlatego też najkorzystniejszą metodę terapii ustala się indywidualnie dla każdego pacjenta.

W leczeniu nadczynności tarczycy stosuje się:
• leczenie farmakologiczne za pomocą leków przeciwtarczycowych (tyreostatyków),
• leczenie jodem promieniotwórczym (131I),
• leczenie operacyjne (strumektomia, tyreoidektomia).
Dwie ostatnie opcje leczenia mogą prowadzić do niedoczynności tarczycy, dlatego ważne jest, aby pozostawać pod stałą opieką lekarza endokrynologa i regularnie kontrolować funkcje tarczycy.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek zmiany w Twoim stanie zdrowia,
skontaktuj się z lekarzem.
Objawy związane z zaburzoną czynnością tarczycy są niespecyficzne (np. łamliwe i wypadające włosy, zwiększenie masy ciała), a przez to trudne do rozpoznania.
Sprawdź, czy Twoje dolegliwości nie są objawami zaburzeń czynności tarczycy!
Zapytaj lekarza, zbadaj tarczycę!
Konsultacja merytoryczna: dr n. med. Janusz Strzelczyk
Uniwersyteckie Centrum Kliniczne im. prof. K. Gibińskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
1. American Thyroid Association. Graves’ disease. Available at http://www.thyroid.org/what-is-graves-disease/. Last accessed January 2018.
2. Mayo Clinic. Graves’ disease. Risk factors. Available at http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/graves-disease/basics/risk-factors/con-20025811. Last accessed January 2018.
3. American Thyroid Association. Hyperthyroidism. Available at http://www.thyroid.org/wp-content/uploads/patients/brochures/ata-hyperthyroidism-brochure.pdf. Last accessed January 2018.
4. Ginsberg J. Diagnosis and management of Graves’ disease. CMAJ 2003; 168: 575-585.